...hoor je alles. Dat is de prachtige titel van een boek van Piek Stor over communicatie met dieren. En dat je in de stilte alles hoort, heeft Qiujun, ons jongste mensenkind, mij geleerd.
Qiujun heeft vanaf dat wij hem kennen moeite om zich in taal uit te drukken. Toen hij drie jaar was en wij hem voor het eerst ontmoetten, sprak hij geen Chinees. Hij leek het wel te verstaan maar reageerde niet. Hij maakte trouwens wel geluiden, op de veilige hotelkamer. Eenmaal in Nederland duurde het heel lang voor er wat verstaanbare klanken kwamen en de eerste drie woord zin kwam uit zijn mond toen hij bijna 5 was. Omdat we inmiddels het logopedische circuit in waren gegaan, wisten we van het bestaan van een drie woord zin en het belang daarvan in de ontwikkeling van een kind. Een zin die uit drie woorden bestond! Daarna duurde het weer maanden voor de volgende drie woord zin geproduceerd werd maar dat drukte de pret niet, hij kon het!
Ondertussen is Qiujun een zeer communicatief jongetje die zich graag wentelt in sociale contacten. Hoe moeilijk moet het dan zijn als je niet in woorden kunt uitdrukken wat je wilt, niet kunt zeggen wat je wilt zeggen. Want dat is nou eenmaal wel de makkelijkste manier om met mensen te communiceren. Dat hij zelf heel sterk is in non verbale communicatie en zijn intuïtie zeer goed ontwikkeld heeft, is ontzettend fijn maar de buitenwereld begrijpt hem niet altijd.
Gelukkig groeit hij op in een zeer levendig gezin waarin hij zeer goed kan oefenen met communiceren. Tegelijkertijd hebben wij ook automatisch en onbewust de stap genomen om hem te leren begrijpen. We hebben leren luisteren naar zijn ziel en hem geholpen met zijn communicatie met de buitenwereld. Terwijl de heren hier thuis niet altijd even vreedzaam samen leven, staat zij buitenshuis als een blok voor hun kleine broertje. Ze helpen hem de vertaling te maken van alles wat er in zijn hoofd omgaat naar de woorden die andere mensen kunnen begrijpen. Zelf begint hij ook stapjes te maken om buitenshuis steeds meer te durven praten. Op school kan hij daar heel veel mee oefenen maar kiest hij ook nog wel eieren voor zijn geld en houdt hij zijn mond als het te ingewikkeld wordt.
Ons kind zo te zien worstelen met verbale communicatie, is heel moeilijk. Wat zou ik het graag willen dat zinnen hem aangewaaid kwamen, dat hij in zijn hoofd de woorden zou kunnen vinden die hij wil uitspreken, dat hij de structuur van de taal feilloos aanvoelt, dat hij teksten van liedjes kan onthouden. Een voorbeeld van dat laatste, hij onthoudt wel de strekking maar niet de woorden: "Vader Jacob, slaapt gij nog" werd op die manier "Opa Jan, in je bed".
Wij hebben geleerd om heel goed te luisteren naar hem. Als Qiujun aan tafel gaat praten, komt er rust en weten zijn broers ook dat ze moeten wachten tot hij uitgepraat is, tot hij al zijn woorden heeft gevonden. Zeker niet altijd makkelijk, ook omdat Qiujun nog de leeftijd heeft om midden in een gesprek een totaal ander gesprek te gaan houden. Niet totaal anders, want ergens legde hij de associatie met dat wat hij vertelt maar het bestaande gesprek stopt daardoor wel. Zijn broers zijn verbaal zeer begaafd, hoewel Siem als echte beelddenker wel moeite heeft zijn beelden in begrijpelijke zinnen om te zetten. Maar woorden vinden in zijn hoofd, dat kan hij wel en Qiujun niet altijd.
Ik ben Qiujun heel dankbaar dat we van hem hebben geleerd om in de stilte alles te horen. Tegelijkertijd gun ik het hem van harte om alle woorden en zinnen in zijn hoofd te kunnen vinden die hij wil vinden, om alles te kunnen zeggen wat hij wil zeggen. Want er zit zoveel moois in dat prachtige koppie van hem! Tot die tijd en ook daarna luisteren wij heel goed .....
Qiujun heeft vanaf dat wij hem kennen moeite om zich in taal uit te drukken. Toen hij drie jaar was en wij hem voor het eerst ontmoetten, sprak hij geen Chinees. Hij leek het wel te verstaan maar reageerde niet. Hij maakte trouwens wel geluiden, op de veilige hotelkamer. Eenmaal in Nederland duurde het heel lang voor er wat verstaanbare klanken kwamen en de eerste drie woord zin kwam uit zijn mond toen hij bijna 5 was. Omdat we inmiddels het logopedische circuit in waren gegaan, wisten we van het bestaan van een drie woord zin en het belang daarvan in de ontwikkeling van een kind. Een zin die uit drie woorden bestond! Daarna duurde het weer maanden voor de volgende drie woord zin geproduceerd werd maar dat drukte de pret niet, hij kon het!
Ondertussen is Qiujun een zeer communicatief jongetje die zich graag wentelt in sociale contacten. Hoe moeilijk moet het dan zijn als je niet in woorden kunt uitdrukken wat je wilt, niet kunt zeggen wat je wilt zeggen. Want dat is nou eenmaal wel de makkelijkste manier om met mensen te communiceren. Dat hij zelf heel sterk is in non verbale communicatie en zijn intuïtie zeer goed ontwikkeld heeft, is ontzettend fijn maar de buitenwereld begrijpt hem niet altijd.
Gelukkig groeit hij op in een zeer levendig gezin waarin hij zeer goed kan oefenen met communiceren. Tegelijkertijd hebben wij ook automatisch en onbewust de stap genomen om hem te leren begrijpen. We hebben leren luisteren naar zijn ziel en hem geholpen met zijn communicatie met de buitenwereld. Terwijl de heren hier thuis niet altijd even vreedzaam samen leven, staat zij buitenshuis als een blok voor hun kleine broertje. Ze helpen hem de vertaling te maken van alles wat er in zijn hoofd omgaat naar de woorden die andere mensen kunnen begrijpen. Zelf begint hij ook stapjes te maken om buitenshuis steeds meer te durven praten. Op school kan hij daar heel veel mee oefenen maar kiest hij ook nog wel eieren voor zijn geld en houdt hij zijn mond als het te ingewikkeld wordt.
Ons kind zo te zien worstelen met verbale communicatie, is heel moeilijk. Wat zou ik het graag willen dat zinnen hem aangewaaid kwamen, dat hij in zijn hoofd de woorden zou kunnen vinden die hij wil uitspreken, dat hij de structuur van de taal feilloos aanvoelt, dat hij teksten van liedjes kan onthouden. Een voorbeeld van dat laatste, hij onthoudt wel de strekking maar niet de woorden: "Vader Jacob, slaapt gij nog" werd op die manier "Opa Jan, in je bed".
Wij hebben geleerd om heel goed te luisteren naar hem. Als Qiujun aan tafel gaat praten, komt er rust en weten zijn broers ook dat ze moeten wachten tot hij uitgepraat is, tot hij al zijn woorden heeft gevonden. Zeker niet altijd makkelijk, ook omdat Qiujun nog de leeftijd heeft om midden in een gesprek een totaal ander gesprek te gaan houden. Niet totaal anders, want ergens legde hij de associatie met dat wat hij vertelt maar het bestaande gesprek stopt daardoor wel. Zijn broers zijn verbaal zeer begaafd, hoewel Siem als echte beelddenker wel moeite heeft zijn beelden in begrijpelijke zinnen om te zetten. Maar woorden vinden in zijn hoofd, dat kan hij wel en Qiujun niet altijd.
Ik ben Qiujun heel dankbaar dat we van hem hebben geleerd om in de stilte alles te horen. Tegelijkertijd gun ik het hem van harte om alle woorden en zinnen in zijn hoofd te kunnen vinden die hij wil vinden, om alles te kunnen zeggen wat hij wil zeggen. Want er zit zoveel moois in dat prachtige koppie van hem! Tot die tijd en ook daarna luisteren wij heel goed .....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten